"O halde, işgücünün üretim maliyeti nedir? Bu, işçiyi işçi olarak muhafaza etmek ve işçiyi işçi durumuna getirmek için gerekli olan masraflardır.
Ücretli Emek ve Sermaye - Ücret, Fiyat ve Kâr, Karl Marx
Burjuva sınıfından, iş gücünün üretim maliyetinin üzerinde bir ücret talebi beklemek ( seçim dönemleri hariç keza bu dönemlerde burjuvazi acısını vergi ve zamlar ile çıkarır) boş ve anlamsız bir çabadır. Kapitalizm soyut, toplum dışı bir sitem değildir, onun nesnel bir değer sistemi ve yasaları vardır, bunların dışına çıkamaz.
Burjuvazi için işçinin fabrikasında bulunan, bir makineden ve üretim aracından farkı yoktur. Tıpkı makinesi eskimesin, üretim devam etsin, çark dönsün diye ona bakım yaptığı gibi işçide ( canlı emek ) basit yeniden üretim sürecinin, devamlılığı için burjuvazi için gereklidir.Bu yüzden burjuvazi işçiye zorunlu yaşamsal ihtiyaçları olan, üreme beslenme giderleri dışında,herhangi bir ödeme yapmaz. Dolayısı ile ücreti belirleyen iş gücünün üretim maliyetidir.
F.Engels o yaşamak için çalışır derken kast ettiği şey budur burjuvazi iş gücünün üretim maliyeti olan üreme beslenme gibi zorunlu ihtiyaçlar dışında işçiye bir ödeme yapmaz. Kapitalizmin temel koşullarından biride satacak iş gücü dışında hiç bir geçim aracı bulunmayan bir köle sınıfının varlığının bulunmasıdır. Basit iş gücünün yeniden üretimin demek asgari ücret demektir. İşçiye zorunlu ihtiyaçları için ödenen ücret ise pazarda meta mübadelesi ile soğutulur.
Özetle ekonomi politiği bilen herkesin varacağı sonuç şudur,bir artı değer sistemi ve meta ekonomisi olarak kapitalist toplumda, basit yeniden üretim sürecinin birer aracı olarak işçiye, zorunlu yaşamsal ihtiyaçları dışında burjuvazi bir ödeme yapmaz, Küçük burjuva idealistleri, sarı sendikalar ekonomistler,burjuva ideologları, her zam öncesi kitleleri gerçek dışı beklentilere sürükler, toplumun nabzını yoklar, ama sonuçta kapitalizm kendi ekonomi politik işleyişi içinde hareket eder.
Marx asgari ücretin nasıl belirlendiğini ekonomi politik çerçevesinde bilimsel olarak açıklamıştır. Kapitalizm onlarca yıldır Marksı doğrulamaktadır. Kapitalizm işçiye yanızca hayata kalması için para öder, yaşaması için değil
" Basit iş gücünün üretim maliyeti, demek ki, işçinin varoluş ve üreme masraflarından oluşur. Bu varoluş ve üreme masraflarının fiyatı, ücreti meydana getirir. Bu biçimde belirlenen ücrete, asgari ücret denir
Ücretli Emek ve Sermaye - Ücret, Fiyat ve Kâr, Karl Marx
Asgari ücret tartışmaları yapılırken aynı hatalara düşülüyor. İşçi sınıfına yüksek asgari ücret verilmesi işçi sınıfının refahı için yeterli değildir. Çünkü asgari ücret denilen şey son tahlilde iş gücünün üretim maliyetinin yani bir işçinin hayata kalmak için sahip olduğu zorunlu üreme beslenme vb. maliyetlerinin karşılanmasından başka bir şey değildir. İşçi sınıfına verilen fazla asgari ücret pazarda enflasyonist politikalar mutlaka dengelenir burjuvazi işçi sınıfına yaşaması için bir ücret ödemez onun üretim maliyeti için ücret öder bu ekonomi politik yasa gerçek bir devrim olmadan değişmez.
Nesnel bir dünya sistemi olarak kapitalizmin karşısında, işçi sınıfı kendini bir sınıf olarak koymadıkça, bu çark sürmeye devam edecektir. Bir meta olarak emeğin sömürü ortadan kalkmadıkça ve özel mülkiyet toplumu yıkılmadıkça, sefalet ve yoksulluk ücretli köleliğin bir uzantısı olarak varlığını sürdürmeye devam edecektir.
KORAY AKER
"O halde, işgücünün üretim maliyeti nedir? Bu, işçiyi işçi olarak muhafaza etmek ve işçiyi işçi durumuna getirmek için gerekli olan masraflardır.
Ücretli Emek ve Sermaye - Ücret, Fiyat ve Kâr, Karl Marx
Burjuva sınıfından, iş gücünün üretim maliyetinin üzerinde bir ücret talebi beklemek ( seçim dönemleri hariç keza bu dönemlerde burjuvazi acısını vergi ve zamlar ile çıkarır) boş ve anlamsız bir çabadır. Kapitalizm soyut, toplum dışı bir sitem değildir, onun nesnel bir değer sistemi ve yasaları vardır, bunların dışına çıkamaz.
Burjuvazi için işçinin fabrikasında bulunan, bir makineden ve üretim aracından farkı yoktur. Tıpkı makinesi eskimesin, üretim devam etsin, çark dönsün diye ona bakım yaptığı gibi işçide ( canlı emek ) basit yeniden üretim sürecinin, devamlılığı için burjuvazi için gereklidir.Bu yüzden burjuvazi işçiye zorunlu yaşamsal ihtiyaçları olan, üreme beslenme giderleri dışında,herhangi bir ödeme yapmaz. Dolayısı ile ücreti belirleyen iş gücünün üretim maliyetidir.
F.Engels o yaşamak için çalışır derken kast ettiği şey budur burjuvazi iş gücünün üretim maliyeti olan üreme beslenme gibi zorunlu ihtiyaçlar dışında işçiye bir ödeme yapmaz. Kapitalizmin temel koşullarından biride satacak iş gücü dışında hiç bir geçim aracı bulunmayan bir köle sınıfının varlığının bulunmasıdır. Basit iş gücünün yeniden üretimin demek asgari ücret demektir. İşçiye zorunlu ihtiyaçları için ödenen ücret ise pazarda meta mübadelesi ile soğutulur.
Özetle ekonomi politiği bilen herkesin varacağı sonuç şudur,bir artı değer sistemi ve meta ekonomisi olarak kapitalist toplumda, basit yeniden üretim sürecinin birer aracı olarak işçiye, zorunlu yaşamsal ihtiyaçları dışında burjuvazi bir ödeme yapmaz, Küçük burjuva idealistleri, sarı sendikalar ekonomistler,burjuva ideologları, her zam öncesi kitleleri gerçek dışı beklentilere sürükler, toplumun nabzını yoklar, ama sonuçta kapitalizm kendi ekonomi politik işleyişi içinde hareket eder.
Marx asgari ücretin nasıl belirlendiğini ekonomi politik çerçevesinde bilimsel olarak açıklamıştır. Kapitalizm onlarca yıldır Marksı doğrulamaktadır. Kapitalizm işçiye yanızca hayata kalması için para öder, yaşaması için değil
" Basit iş gücünün üretim maliyeti, demek ki, işçinin varoluş ve üreme masraflarından oluşur. Bu varoluş ve üreme masraflarının fiyatı, ücreti meydana getirir. Bu biçimde belirlenen ücrete, asgari ücret denir
Ücretli Emek ve Sermaye - Ücret, Fiyat ve Kâr, Karl Marx
Asgari ücret tartışmaları yapılırken aynı hatalara düşülüyor. İşçi sınıfına yüksek asgari ücret verilmesi işçi sınıfının refahı için yeterli değildir. Çünkü asgari ücret denilen şey son tahlilde iş gücünün üretim maliyetinin yani bir işçinin hayata kalmak için sahip olduğu zorunlu üreme beslenme vb. maliyetlerinin karşılanmasından başka bir şey değildir. İşçi sınıfına verilen fazla asgari ücret pazarda enflasyonist politikalar mutlaka dengelenir burjuvazi işçi sınıfına yaşaması için bir ücret ödemez onun üretim maliyeti için ücret öder bu ekonomi politik yasa gerçek bir devrim olmadan değişmez.
Nesnel bir dünya sistemi olarak kapitalizmin karşısında, işçi sınıfı kendini bir sınıf olarak koymadıkça, bu çark sürmeye devam edecektir. Bir meta olarak emeğin sömürü ortadan kalkmadıkça ve özel mülkiyet toplumu yıkılmadıkça, sefalet ve yoksulluk ücretli köleliğin bir uzantısı olarak varlığını sürdürmeye devam edecektir.
KORAY AKER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder